سِواک و مسواک - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[سِواک  و مِسواک ]

      از جمله سُنَّت های رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ و سَلَّمَ)که به آن سفارش فراوان نموده است،استفاده از سِواک به منظور خوشبویی و  بهداشت دهان و دندان می باشد. تاکید بر  رعایت این سُنَّت و استفاده از آن  قبل از نمازها بسیار بیشتر بوده است.سِواک  نمودن علاوه بر خشنودی اَللّٰه، باعث معطر شدن دهان و ایجاد حالت نشاط و فرح بخشی در انسان می گردد.

سِواک :از چوب درختی  به نام اِراک  که دو لایه دارد درست می شود.

 برای استفاده به اندازه یک بند انگشت از  پوسته را جدا می نماییم،

که در نوع خشک باید این بخش را در آب کاملاًخیس  نموده و سپس

آن را با دندان نرم نماییم، آنگاه مانند مِسواک می شود.بعد از استفاده

 طولانی می توان قسمت قدیمی را بریده وسِواک را تازه نمود،

سِواک بهتر است بیشتر به صورت عمودی(بالابه  پائین) استفاده شود.

موارد استفاده از سِواک با توجه به استفاده آسان و اینکه معمولاً بدون

خمیر استفاده می شود بیشتر از مسواک است،از جمله:

قبل از وضو- قبل از نماز خواندن-  قبل از خواندن قرآن- هنگام ورود به

مسجد و خانه- بعد از بلند شدن از خواب- هنگام تغییر بوی دهان .

مِسواک :صنعتی ساخته می شود و معمولاً همراه با خمیر  و بعد از

 غذا خوردن و قبل از خواب استفاده می شود. یکی از شیوه های

صحیح مسواک زدن در شکل های روبرو نمایش  داده شده است.

از نخ دندان نیز جهت بهداشت دهان و دندان می توان استفاده نمود.

مقداری از نخ دندان را دور انگشتان وسط پیچانده و با  انگشتان

 نخ را بین دندان ها به آرامی حرکت داده و آنها را تمیز می نماییم.

     از نمک نیز می توان جهت رفع زردی دندان ها استفاده نمود،

انگشت را خیس نموده و به آرامی نمک را بر سطح دندان ها می مالیم.

وضو - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[ وضو  ]

             برای وضو گرفتن کارهای زیر را به ترتیب انجام می دهیم.

1-    نیت وضو :یعنی می دانیم کارهایی که  انجام می دهیم برای وضو گرفتن است

  [بِسمِ اللّٰه] می­گوییم و با آرامش و بدون اسراف در مصرف آب وضو  گرفتن را

 شروع  می نماییم.

2-    دو دست را تا مچ 3 بار شسته و از مواد شوینده برای پاکی بهتر نیز استفاده نماییم.

3-     دهان را تمیز می نماییم،با کف دست راست یک مشت آب در دهان می ریزیم،

وبا گردش آب در دهان آن را تمیز می نماییم. (1بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

(به این سُنَّت مَضمَضه گفته می شود).

4-     بینی را تمیز می نماییم، با دست راست یک مشت آب به آرامی در بینی می ریزیم

     وبا دست چپ  آن را تمیز می نماییم. (1بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

    (به این سُنَّت إِستِنشاق گفته می شود).

5-    صورت را می شوییم،به آرامی  آب را از  بالای پیشانی(محل عادی رویش مو )

  تا زیر چانه و از فاصله یک گوش تا گوش دیگر پخش می نماییم.برای شستن

تمام صورت مخصوصاً کنار گوش ها با کف دست ها آب را بر روی صورت

پخش وگوشه چشم ها را نیز تمیز می نماییم. (1 بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

6-    دست ها را تا( بالاتر از ) آرنج ها می شوییم.کف دست ها را پر از آب می نماییم

 و آن را روی دست راست می ریزیم و با  دست چپ آب را روی دست راست

 پخش می نماییم و با چرخش کف دست چپ  دور آرنج  علاوه بر  خود آرنج

کمی بالاتر از آرنج ها را نیز تمیز می نماییم.دست چپ را نیز همین طور می شوییم.

(1 بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

7- سر را مَسح  می نماییم ،با دو دست از ابتدای سر شروع نموده

به پشت سر رفته و دوباره به ابتدای سر بر می گردانیم.

در بهترین حالت تمام سر را یک بار مسح می نماییم .

(در بهترین حالت 1 بار ، یا 2 بار و یا 3 بار)

اگرعذری ایجاد شود (مانندکمبود آب،سرما،مسافرت و..)

می توان به مسح مقداری از ابتدای سر بسنده نمود.

دست ها را دوباره خیس نموده و با  انگشت

 درون و بیرون گوش ها را کامل تمیز می نماییم.

           (1 بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

         8- پا ها را تا( بالاتر از ) قوزک ها می شوییم و با دست کشیدن

            روی پا،پشت پا و بین انگشتان را نیز تمیز می نماییم.

           (1 بار یا 2 بار و یا در بهترین حالت 3 بار)

         ( پس از تمام شدن وضو با نگاه در آینه، موی سر را مرتب نموده،

         بینی وگوشه چشم  ها را جهت اطمینان از  پاکی وارسی می نماییم.

         تا حد امکان اعضای وضو با تکاندن وحوله خشک نشوند.

         سُنَّت است بعد از إتمام وضو  یکی از دعاهای زیر  را  خواند] و دو رکعت نماز سنت بخوانیم

     [ أَشْهَدُ أَنْ لَّا إِلـٰهَ إِلَّـااللّٰهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاۨ عَبْدُهُ وَرَسُولُه ]

(شهادت می دهم  که معبودی دیگر(برحق) نیست غیر از اللّٰه ، و شهادت می دهم  که محمّد بنده و فرستاده اوست )

سنن ترمذی - عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ قَالَ ،قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَّ قَالَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ التَّوَّابِینَ وَاجْعَلْنِی مِنْ الْمُتَطَهِّرِینَ فُتِحَتْ لَهُ ثَمَانِیَةُ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاءَ    -سنن ترمذی - عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ قَالَ ،قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَّ قَالَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ التَّوَّابِینَ وَاجْعَلْنِی مِنْ الْمُتَطَهِّرِینَ فُتِحَتْ لَهُ ثَمَانِیَةُ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاءَ

﴿ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلـٰهَ إِلَّـااللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاۨ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنَ التَّوَّابِینَ وَاجْعَلْنِی مِنَ الْمُتَطَهِّرِینَ ﴾

(شهادت می دهم  که معبودی دیگر(برحق) نیست غیر از اللّٰه ، یگانه ی بی شریک و شهادت می دهم  که محمّد بنده و فرستاده اوست خداوندا مرا از توبه کنندگان و پاکان قرار ده )

          و یا دعای   ﴿ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلـٰهَ إِلَّـا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَه وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاۨ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ﴾

آموزش وضو اهل سنت در فقه امام شافعی رحمه الله

آموزش وضو (اهل سنت)همراه با تصویر در فقه امام شافعی رحمه الله

أذان - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

            [ أَذان ]

برای اعلام وقت نماز  واجب و جمع شدن مردم برای نماز جماعت أَذان گفته می شود.

 مُؤذن وضو گرفته و رو به قبله می ایستد و جملات أَذان را واضح و با فاصله می گوید.

 اولویت با شخصی است که صدایی رساتر و نیکو تر دارد .ترتیب و تعداد تکرارکلمات أَذان :     

اَللّٰهُ أَکْبَرُ        4      مرتبه         (خداوند بزرگتر و برتر از هر قدرت و توصیفی است)

 أَشْهَدُ أَن لَّا إِلـٰهَ إِلَّـااللّٰه       2     مرتبه     (شهادت می دهم که نیست معبودی دیگر(برحق) غیر از اَللّٰه)

أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَا رَسُولُ اللّٰه    2           مرتبه           (شهات می دهم که محمّد فرستاده اَللّٰه است)

حَیَّ عَلَـى الصَّلَاة      2           مرتبه                   (بشتابید به سوی نماز)     

 حَیَّ عَلَـى الْفَلَاح  2           مرتبه                          (بشتابید به سوی رستگاری)

اَللّٰهُ أَکْبَرُ      2          مرتبه            (خداوند بزرگتر و برتر از هر قدرت و توصیفی است)

لَا إِلـٰهَ إِلَّـا اللّٰه      1         مرتبه   (نیست معبودی دیگر(برحق)  غیر از اَللّٰه)

 گفتن جمله زیر در أذان صبح بعد از حَیَّ عَلَـى الْفَلَاحِ       (به این سُنَّت در أذان صبح  تَثویب می گویند)

 اَلصَّلَاةُ خَیْرُ مِنْ النَّوْم      2    مرتبه                    (نماز بهتر( و با خیر  و برکت تر ) از خواب است)

مُؤذن قبل از گفتن هر یک از جملات (شهادتین) [  أَشْهَدُ أَنْ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّـااللّٰهُ  و  أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَا رَسُولُ اللّٰه  ]

می تواند ابتدا  آن را به آرامی برای خودش زیر لب زمزمه نماید آنگاه با صدای بلند تلفظ نماید(به این سُنَّت ترجیع می گویند).سُنَّت است کسانی که أَذان را می شنونددر پاسخ به آن ،همان کلمات را تکرار نمایند،مگر بعد از دو جمله[حَیَّ عَلَـى الصَّلَاةِ   و حَیَّ عَلَـى الْفَلَاحِ]که در پاسخ  آنها جمله [ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ ]

  ودر جواب  اَلصَّلَاةُ خَیْرُ مِنَ النَّوْم در بهترین حالت خود جمله گفته می شود و یا  جمله صَدَقْتَ وَبَرِرْتَ

 (راست گفتی وبه نیک دعوت نمودی).بعد از أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَا رَّسُولُ اللّٰه  دوم نیز می توان کلمات زیر را گفت:

              ﴿  أَشْهَدُ أَنْ لَّا إِلـٰهَ إِلّـَااللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَه وَأَنَّ مُحَمَّدَاۨ عَبْدُهُ وَرَسُولُه

                            رَضِیتُ بِاللّٰهِ رَبّا وَبِمُحَمَّدِ رَسُولا وَبِـالْإِسْلَامِ دِینا   ﴾

(شهادت می دهم:که هیچ إِلـٰهِ ی (برحق) نیست جز اللّٰه،یگانه ی بی شریک، و اینکه محمّد بنده و فرستاده اوست

سُنَّت است مؤذن  در هنگام گفتن جمله  حَیَّ عَلَـى الصَّلَاةِ    سر  و گردن را به طرف راست و در هنگام گفتن حَیَّ عَلَـى الْفَلَاحِ  سر و گردن را به طرف چپ بچرخاند.(بدون تغییر جهت بدن از قبله).

سُنَّت است بعد از أَذان           بر  رسولُ اللّٰه

(صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ)صلوات فرستاده  و دعا نماییم

اَللّٰهُمَّ صَـلّ  عَلَىٰ مُحَمَّـد و عَلَىٰ آلِ مُحَمَّـد

کَمَا  صَلَّیتَ عَلَىٰ إبراهیم و عَلَىٰ آلِ إبراهیم،إنَّکَ حَمیدُ  مَجید

اَللّٰهُمَّ  بَارِکْ  عَلَىٰ مُحَمَّـد و عَلَىٰ آلِ مُحَمَّـد

کَمَا بَارَکتَ عَلَىٰ إبراهیم و عَلَىٰ آلِ إبراهیم،إنَّکَ حَمیدُ  مَجید

                         اَللّٰهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّه وَالصَّلَاةِ الْقَائِمَه

                       آتِ مُحَمَّدَا الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَه وَابْعَثْهُ مَقَامَا مَحْمُودَا الَّذِی وَعَدْتَّه

( الٰهی:ای پروردگار این دعوت کامل(اسلام)و نماز برپا شده ، به مُحمّد وسیله و فضیله  را عطا نما

و او را به مقام محمود وستایش شده ای که وعده داده ای برسان )

عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ مَنْ قَالَ حِینَ یَسْمَعُ النِّدَاءَ اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ وَالصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَةَ وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَهُ حَلَّتْ لَهُ شَفَاعَتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ - صحیح بخاری - صحیح ابن خَِزیمه - صحیح ابن حبان - سنن أبی داود- السنن الکبری للنسائی- سنن الترمذی-سنن ابن ماجه   اَللّٰهُمَّ إنّی اَسئلُک بِحقِ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّه وَالصَّلَوةِ الْقَائِمَه  آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَه وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَه إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ  -السنن الکبرى للبیهقی

یا دعای روبرو را بخوانیم  :         [  اَللّٰهُمَّ إنّی اَسئلُک بِحقِ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّه وَالصَّلَوةِ الْقَائِمَه

                      آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَه وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَّه إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ  ]

(الٰهی همانا من از تو می خواهم به حق این دعوت کامل و نماز برپا شده.... همانا که تو خِلاف وَعده نمی نمایی)

وسیله:مقام ومنزلتی است در بهشت مختص به یکی از بندگان خداوند-  فضیله:مرتبه ای والاتر از همه.

اَللّٰهِ مهربان دعای بین أَذان تا إقامه را پذیرفته و رد نمی­نماید لذا می­توان برای خود نیز دعای خیر نمود.

هنگامی که أَذان گفته می شود شایسته است همراه با تکرار جملات أَذان،زبان خود را به چیز دیگری مشغول نسازیم. همچنین هنگامی که  أَذان شروع می شود تا زمانی که پایان می یابد هیچ نمازی خوانده نمی شود مگر اینکه شخص نماز سُنَّت را قبل از أذان شروع نموده باشد.

أَذان گفتن برای ساکنین یک محل سُنَّت کفایی است یعنی انجام آن توسط یک نفر  برای کل  افراد کفایت می نماید.مثلاً اگر شخصی در مسجد أَذان بگوید برای همه کافی است و دیگر لازم نیست دیگران برای نماز واجِب أَذان بگویند.برای نمازهای­سُنَّت(عید رمضان وعید قربان) أَذان وإقامه گفته نمی­شود، برای نماز خورشید یا ماه گرفتگی(کُسوف و خُسوف)جمله اَلصَّلَاةُ جَامِعَةٌ(نماز جمع کننده است)گفته می شود.

برای شخصی که أَذان(صحیح و نیک) می گوید فضیلت بسیاری ذکرگردیده لذا برای یادگیری بهتر أَذان می توان ازصدای استادان بی شمار آن ماننداستادعبدالباسط،محمدصدیق مِنشاوی و...استفاده نمود.

إقامه - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[ إِقامه (اعلام برخاستن برای شروع نماز)  ]

سُنَّت است پس از گفته شدن أَذان و به منظور شروع کردن نماز فرض إقامه گفته شود.جملات إقامه تقریباً مانند أَذان است وفقط تعداد آنها فرق دارد،همچنین جمله [ قَد  قامَتِ الصَّلاة  ] نیز در إقامه وجود دارد.

اَللَّـٰهُ أَکْبَرُ       4          مرتبه      (خداوند بزرگتر و برتر از هر قدرت و توصیفی)

أَشْهَدُ أَنْ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّـااللَّـٰهُ  2  مرتبه   (شهادت می دهم که نیست معبودی دیگر(برحق) غیر از اللّه)

أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَا رَّسُولُ اللَّـٰهِ      2    مرتبه           (شهات می دهم که محمّد فرستاده الله است  )

حَیَّ عَلَـى الصَّلَاةِ    2      مرتبه      (بشتابید به سوی نماز)     

حَیَّ عَلَـى الْفَلَاحِ 2  مرتبه         (بشتابید به سوی رستگاری)

اَللَّـٰهُ أَکْبَرُ     2      مرتبه       (خداوند بزرگتر و برتر از هر قدرت و توصیفی)

  لَا إِلَـٰهَ إِلَّـا اللَّـٰهُ  1     مرتبه   (نیست معبودی دیگر(برحق) غیر از اَللّٰه)       

در هنگام گفتن إقامه بهتر است جملات مقداری ریتم سریعتری نسبت به أَذان داشته باشند و فاصله جملات زیاد نباشد.فاصله بین أَذان تا إقامه در نماز مغرب معمولاً کوتاهتر است.(برای سایر نمازها بهتر است بیشتر صبر نمود،این فاصله معمولاً برای آن است که جماعت نماز بیشتر شود و نمازهای سُنَّتی که در این فاصله وجود دارد با آرامش کامل خوانده شود.)(می توان دعای بعد از أذان را بعد از إقامه نیز گفت).

در  نماز جماعت تا زمانی که امام جماعت اجازه نداده است بهتر است إقامه گفته نشود،در بهترین حالت إقامه نماز توسط مؤذن گفته می شود،مگر اینکه إمام شخصی دیگر را تعیین نماید. هنگام گفتن إقامه در هر زمانی می توان برای تشکیل صف های نماز  بلند شد(در صورت امکان موقع گفتن قَد قامَتِ الصَّلاةِ   و یا حَیَّ عَلَـى الصَّلَاةِ   نیز بهتر است). در صورتی که أَذان گفته شود و شخصی فضیلت نماز جماعت را از دست بدهد می تواند قبل از نماز برای خودش إقامه بگوید و اگر در مکانی باشد که صدای أَذان مسجد به آن نمی رسد می تواند برای خودش أَذان و إقامه را بگوید و سپس نماز بخواند.

اوقات نماز - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[ اوقات نمازها ]

  رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ و سَلَّمَ) بر طبق آیه [إِنَّ الصَّلاةَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتا] نساء 103 و

راهنمایی های حضرت جبرئیل (عَلیه السَلام) هریک از نمازها را در وقتی معین خوانده است که نظم را

 در امورات  دینی  و زندگانی فراهم می آورد. هم اکنون وقت نمازها با ساعت و أَذان مشخص می شود.

            تعداد و زمان تقریبی هریک از نمازها به صورت زیر می باشد:

1-     نماز صُبح :دو رکعت (وقت آن از أَذان صبح  تا طلوع خورشید)

     (تا هنگام سفید شدن افقی محل طلوع) تقریباً نزدیک به 90 دقیقه .

2-     نماز ظُهر :چهار رکعت (وقت آن از أَذان ظهر تا أَذان عصر)

             (از مایل شدن سایه به سمت شرق تا زمانی که سایه  به اندازه  خود شیء  شود)

3-     نماز عَصر : چهار رکعت( وقت آن از أَذان عصرتا غروب کامل خورشید)

               (از اواسط ظهر که سایه از خود شیء بزرگتر  می شود تا غروب خورشید) 

4-     نماز مَغرب : سه رکعت (وقت آن از أَذان مغرب تا أَذان عشاء)

     (ازغروب خورشید تا ناپدید شدن قرمزی محل غروب)تقریباً 60 تا 90 دقیقه .

5-     نماز عِشاء : چهار رکعت (وقت آن از أَذان عشاء تا أَذان صبح )

     ( از ناپدید شدن قرمزی محل غروب خورشید تا أَذان صبح)

           بهترین زمان برای خواندن هریک از نمازها نزدیکترین وقت به أَذان می باشد،

           و تأخیر بی جهت کراهت دارد،مگر اینکه در انتظار شروع نماز جماعت باشد.

           اگر شخصی بداند که به صورت غیر عمدی نمازی را فراموش نموده

            و یا در زمان مربوط به آن نماز خواب مانده است دربهترین حالت

           در نزدیکترین زمان ممکن  نماز از دست رفته را بخواند.

محبوبترین عمل نزد اللّٰه:(عن عَبْد اللَّه بْن مَسْعُود) سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَیُّ الْعَمَلِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ

  قَالَ الصَّلَاةُ عَلَى وَقْتِهَا، قُلْتُ ثُمَّ أَیٌّ قَالَ ثُمَّ بِرُّ الْوَالِدَیْنِ ، قُلْتُ ثُمَّ أَیٌّ قَالَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ )

(عَبْد اللَّه بْن مَسْعُود روایت نموده،از رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ) پرسیدم محبوبترین عمل نزد اللّٰه کدام است ؟

فرمودند نماز در وقت آن،گفتم بعد از آن، فرمودند نیکی به والدین،گفتم بعد از آن، فرمودند جهاد در راه اللّٰه )