سجده - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

 [ سجده ]

      سجده:به قر ار گرفتن هفت عضو اصلی بدن شامل  پیشانی و روی بینی ،کف هر دو دست،دو  زانو

و قسمت(زیر) نوک انگشتان دو پا بر روی زمین گفته می شود. در هنگام سجده از این هفت عضو باید پیشانی و روی بینی بدون پوشش باشد.به خاطر اوج فروتنی و تعظیمی که در سجده ها وجود دارد، نزدیکترین حالت انسان برای نیایش و راز و نیاز با اَللّٰه است.سجده شامل :فرود آمدن با آرامش بر زمین بعد از رکوع تا برخاستن از سجده می باشد.

ا برای فرود آمدن و قرارگرفتن در حالت سجده در بهترین حالت از دو روش استفاده می شود .

1 : قراردادن زانوها قبل از دست ها بر روی زمین 2: قراردادن دست ها قبل از زانوها بر روی زمین

در صورت عدم امکان انجام این دو روش،نزدیکترین روش شبیه به این دو حالت.

   رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) در هنگام سجده تعدادی از  أذکار را انتخاب نموده و می خواندند که  از مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

[ سُبْحَانَکَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِکَ اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی ]

( پاک و مُنَزَّهی الهی،ای  پروردگارمان، و تورا ستایش می نمایم،الٰهی مرا ببخش  ) صحیح بخاری-صحیح مسلم

[ سُبْحَانَکَ رَبّی وَبِحَمْدِکَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ]

( پاک و مُنَزَّهی،ای  پروردگارم، و تورا ستایش می نمایم،الٰهی مرا ببخش  ) صحیح مسلم

[ سُبُّوحٌ قُدّوس رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَالرُّوحِ  ]

( بسیار پاک و مُقدس ومُنَزَّه ،پروردگار فرشتگان وجبرئیل (روح الامین) ) -صحیح مسلم –ابن حبان – سنن ابی داود

 [ سُبْحَانَ رَبّیَ الْأَعْلَىٰ  ]1بار،2 بار ویا 3 بار [ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَىٰ وَبِحَمْدِهِ  ]  3 بار

 (پاک و مُنَزَّه است پروردگار بزرگ من) ( و به ستایش او مشغولم )

 [ اَللّٰهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَبِکَ آمَنْتُ وَلَکَ أَسْلَمْتُ

سَجَدَ وَجْهِی لِلَّذِی خَلَقَهُ وَصَوَّرَهُ وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ تَبَارَکَ اللّٰهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ  ]

( پروردگارا :برای تو سجده نمودم و به تو ایمان آوردم و تسلیم تو شدم،چهره ام سجده می نماید برای ذاتی که آن را آفریده وشکل و زیبایی داده وشنوایی و بینایی در آن نهاده است،با برکت ومبارک است اَللّٰه که بهترین سازندگان است) صحیح مسلم

[ اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی کُلَّهُ،دِقَّهُ  وَ جِلَّهُ ،وَ أَوَّلَهُ  وَ آخِرَهُ ،وَ عَلَانِیَتَهُ وَ سِرَّهُ ]

(پروردگارا :تمام گناهان مرا ببخشای،کوچک و بزرگ،اَوَّل و آخرش، آشکار و نهانش ) صحیح مسلم

[ اَللّٰهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَبِمُعَافَاتِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْکَ

لَا أُحْصِی ثَنَاءً عَلَیْکَ،أَنْتَ کَمَا أَثْنَیْتَ عَلَىٰ نَفْسِکَ ]

(پروردگارا:پناه می برم به خشنودیت از خَشمت،وبه عفو ت از عذابت ،الهی به تو پناه می برم از (عذاب)تو

نمی توانم حمد و ثنای تو را( کامل) به جای آورم،تو آن گونه هستی که خود ،خویشتن را ستوده ای ) صحیح مسلم

[ سُبْحَانَ ذِی الْجَبَرُوتِ وَالْمَلَکُوتِ وَالْکِبْرِیَاءِ وَالْعَظَمَةِ ]

( پاک و مُنَزَّه است پروردگار صاحب قدرت و فرمانروایی و بزرگی  و عظمت)(بیشتر در نماز شب گفته شده است ) سنن أبی داود – سنن نسائی

در هر رکعت دو سجده انجام می دهیم ،با گفتن اَللّٰهُ اَکبَر  سر را بلند می نماییم و با مقداری مکث  و گفتن ذکر میان دو سجده مانند  [رَبّ اغْفِرْ  لِی ، رَبّ اغْفِرْ  لِی ] دوباره با گفتن اَللّٰهُ اَکبَر  به سجده می رویم.