أذکار بعد از نماز - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[أَذکار بعد از نماز]

   رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) بعد از نماز اندکی نشسته و به آرامی برخی از دعاها رامی خواندند و سپس بر می خاستند. چند مورد از دعاهای که در این مورد بیان شده است عبارتند از :

  أَسْتَغْفِرُ اللّٰه ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰه ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰه                     

اَللّٰهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْکَ السَّلَامُ تَبَارَکْتَ یا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ

(خداوندا مرا ببخشای، الٰهی تو سَلامی و سلامتی(وکمال)از توست،بسیار بابرکتی،ای صاحب جلال و بخشندگی)

 [بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ  اَللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْحَیُّ ٱلقَیُّومُ،لا تَأْخُذُهُˆ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی ٱلسَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ٱلْأرْضِ ،مَنْ ذَا ٱلَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إلا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ، وَلا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إلَّا بِمَا شَا…ءَ  وَسِعَ کُرْسِیُّهُ ٱلسَّمَاوَاتِ وَٱلْأرْضَ  وَلا یَـؤُدُهُˆحِفْظُهُمَا وَهُوَ ٱلْعَلِیُّ ٱلْعَظِیمُ] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (3) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)  وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (4)وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) اَلَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (5)   مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)

اَللّٰهُمَّ أَعِنّۑ عَلَىٰ ذِکْرِکَ وَشُکْرِکَ وَحُسْنِ عِبَادَتِکَ

   الٰهی یاریم دِه بر ذِکر  تو  و شُکر تو  و انجام نیک عبادت تو

[بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ  اَللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْحَیُّ ٱلقَیُّومُ،لا تَأْخُذُهُˆ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی ٱلسَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ٱلْأرْضِ ،مَنْ ذَا ٱلَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إلا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ، وَلا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إلَّا بِمَا شَا…ءَ  وَسِعَ کُرْسِیُّهُ ٱلسَّمَاوَاتِ وَٱلْأرْضَ  وَلا یَـؤُدُهُˆحِفْظُهُمَا وَهُوَ ٱلْعَلِیُّ ٱلْعَظِیمُ] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (3) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)  وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (4)وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) اَلَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (5)   مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)

سُبْحَانَ اللّٰه    33بار   اَلْحَمْدُ لِلَّهِ    33بار    اَللّٰه أَکْبَرُ      33بار(یا 34 بار)

لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

پاک و مُنَزَّه است اَللّٰه(ازنقص ها)،تمام حمد و ثناها برای اَللّٰه است، اَللّٰه بزرگتر و برتر (از هرقدرت و توصیف)

هیچ إِلَـٰهَ ی (برحق) نیست جز اَللّٰه ،یگانه ی بی شریک،فرمانروایی از آن اوست و تمام ستایش ها  و او بر همه چیز تواناست.

سُنَّت است توسط انگشتان دست شمارش أذکار سُبْحَانَ اللّٰه  و  اَلْحَمْدُ لِلَّهِ و  اَللّٰه أَکْبَرُ  را انجام داد.به انگشتان دست نگاه نمایید، هریک از انگشتان دارای سه بخش می باشد با شمارش دو مرحله ای انگشتان دست30 ذکر  کامل می شود وبرای 3 مورد مانده ،انگشت بزرگ را سه بار در نظر می گیریم.با قرار دادن انگشت بزرگ روی سایر  قسمت ها  هر بار، یکی از 33 ذکر را  شمارش می نماییم.

لَا إِلـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ 

اَللّٰهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَلَا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ وَلَا یَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْکَ الْجَدُّ

هیچ إِلَٰهَ ی (برحق) نیست جز اَللّٰه ،یگانه ی بی شریک،فرمانروایی از آن اوست و تمام حمد وستایش ها و او بر همه چیز تواناست

الٰهی مانعی نیست در برابر آنچه تو عطاکنی،و کسی نمی تواند چیزی عطا (و نصیب دیگری)کند اگر تو آن را منع نموده باشی

و نفع و بهره ای شامل هیچ صاحب تلاش و همتی نخواهد شد(اگر تو نخواهی،  آنگاه که) در برابر  اراده تو(برای تحقق آن باشد)

لَا إِلـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ  وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

 لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِا للّٰه،لَا إِلـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَلَا نَعْبُدُ إِلَّا إِیَّاهُ

 لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لَا إِلـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ

هیچ معبودی (برحق) نیست جز اَللّٰه ، یگانه ی بی شریک،فرمانروایی از آن اوست و تمام حمد وستایش ها و او بر همه چیز تواناست

 هیچ قدرت  و قوة  (انجام کاری)وجود ندارد مگر به اراده اَللّٰه ، هیچ معبودی (برحق) نیست جز اَللّٰه ،و پرستش نمی کنیم جز او را

 همانا نعمت و فضل وستایش های نیکو از آن اوست، هیچ معبودی (برحق) نیست جز اَللّٰه ،

 با اخلاص او را عبادت می نماییم هر چند که(این اخلاص و یکتاپرستی )برای کافران ناخوشایند باشد.

       رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) به خواندن آیة الکرسی قبل از خواب  و بعد از نماز  سفارش نموده اند.

[  اَللّٰه ی که هیچ معبودی (برحق) نیست جز او، زنده ی پایدار،فرا نمی گیرد او را چرت (سبک)و نه خواب(سنگین)

 از آن اوست آنچه در آسمانها وآنچه در  زمین است،چه کسی می تواند شفاعت نماید نزد وی مگر به إذن او

می داند آنچه در پیش روی ما و آنچه که در گذشته بوده و کسی احاطه نمی یابد به چیزی از علمش مگر آنکه خودش بخواهد،

کرسی (فرمانروایی)اوآسمانها و زمین را در بر گرفته و حفظ و نگهداری آنها برایش سخت نیست و او بلندمرتبه و باعظمت است]

 

  رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) قبل از خواب بر کف دستانشان دمیده و3 سوره آخر قرآن را  می خواندند و سپس دستانشان را روی بدنشان می کشیدند،همچنین به خواندن آنها بعد از نماز نیز سفارش نموده اند.

به نام خداوند بخشنده مهربان*بگو او اَللّٰه یگانه ویکتاست[١]اَللّٰه بی نیاز از هر چیز [2]

زاده نشده و کسی فرزند او نیست[3]و همانندی برایش وجود ندارد[4]  

به نام خداوند بخشنده مهربان*بگو پناه می برم به خداوند سپیده دم[1]از شر آنچه خلق کرده است[2]

واز شر تاریکی وقتی همه جارا فرا گیرد[3] و از شر دمندگان در گره ها[4]و از شر حسود وقتی که حسادت می ورزد[5]

به نام خداوند بخشنده مهربان*بگو پناه می برم به پروردگار مردم[1]فرمانروای مردم[2]معبود مردم[3]

از شر وَسوَسه گر پس رونده[4] کسی که وَسوَسه در دل مردم می اندازد[5]از جِنیان و انسان ها[6]