نماز کُسوف و خُسوف - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[نماز کُسوف وخُسوف ]

      رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ)  هنگامی که خورشید گرفتگی با وفات فرزندشان ابراهیم همزمان گردید برای این که نشان دهند این آیت الٰهی ربطی به فوت فرزند رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ)  ندارد مردم را برای نماز با ندای [ اَلصَّلَاةَ جَامِعَةٌ ] (نماز جمع کننده است) جمع نمودند .

نمازهای کُسوف وخُسوف،سُنَّت مؤکده می باشند ودر 2 رکعت جَهری و به جماعت در مسجد و یا انفرادی خوانده می شوند که در هر رکعت دو رکوع وجود دارد.( 4 رکوع  و 4 سجده در دو رکعت)

        إمام در رکعت اول سوره حَمد را می خواند سپس آیات فراوانی از قرآن را (مثلاً سوره بقره  یا 200 آیه)

می خواند و به رکوع طولانی می رود،سر از رکوع برداشته، دوباره سوره حَمد و آیات فراوانی از قرآن را (مثلاً 150 آیه) می خواند، به رکوع می رود(کوتاه تر از رکوع اول)،دو بار سجده می نماید،بر می خیزد و  رکعت دوم را به  همین روش می خواند،فقط آیات کمتر و رکوع ها کوتاه تر می شوند.

هدف اصلی از قرائت آیات قرآن،طولانی شدن نماز تا پایان یافتن کُسوف یا خُسوف است. در صورت نبود جماعت در مسجد می توان آن را به تنهایی نیز در مسجد و یا در منزل خواند. در پایان نماز نیز مانند نماز جمعه دو خُطبه خوانده می شود. رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) در این مورد چنین فرموده اند:

[إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ آیَتَانِ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ لَا یَخْسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ وَلَا لِحَیَاتِهِ

 فَإِذَا رَأَیْتُمْ ذَلِکَ فَادْعُوا اللَّهَ وَکَبِّرُوا وَصَلُّوا وَتَصَدَّقُوا]

(همانا خورشید وماه دو نشانه از نشانه های (قدرت) اَللّٰه هستندوبخاطر مرگ و زندگی کسی دچار گرفتگی نمی شوند پس هرگاه، چنین حالت هایی را دیدید، اَللّٰه را بخوانید(دعا کنید)، تکبیر بگویید، نماز بخوانید و صدقه بدهید).

کُسوف و خُسوف هر یک  بر هر دو حالت خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی اطلاق می شود اما معمولاَ کُسوف برای خورشید گرفتگی وخُسوف برای ماه گرفتگی به کار می رود. می توان نماز خورشید گرفتگی را سِری و نماز ماه گرفتگی را جَهری خواند.