إستعاذه -أعوذُ بالله اول نماز - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[ إِستِعاذِه (پناه بردن به اَللّٰه از شر شیطان) ]

  رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) قبل از شروع نمودن سوره حَمد با خواندن جملاتی  از شر شیطان به خداوند  پناه می بردند، به این سُنَّت إِستِعاذِه گفته می شود. سُنَّت است درابتدای رکعت اول و پس از دعای إِستِفتاح خوانده شود.(می توان در ابتدای سایر رکعات نماز نیز  إِستِعاذِه را خواند.)

 إِستِعاذِه  چندین لفظ مشابه دارد که تعدادی از مهمترین آنها عبارتند از :

أَعُوذُ بِاللّٰهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ مِنْ هَمْزِهِ وَنَفْخِهِ وَنَفْثِهِ

( پناه می برم به اللّٰه شنوا و آگاه از (شر)شیطان رانده شده، از عیب جوئی و کِبر و شعر ناپسند )

                         [  أَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ مِنْ هَمْزِهِ وَنَفْخِهِ وَنَفْثِهِ  ]

     ( پناه می برم به اَللّٰه شنوا و آگاه از (شر)شیطان رانده شده، از عیب جوئی و کِبر  و شعر ناپسند )

                                                        [ أَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ  ]

(این لفظ کوتاه جهت رفع تنش و عصبانیت و شروع تلاوت قرآن نیز گفته می شود)

  هَمْزِهِ :مرگ بد، جنون، در میان مردم به انجام دهنده کار زشت مشهور شدن.

  نَفْخِهِ: کِبر  و خودپسندی،خود را بزرگ نشان دادن .

  نَفْثِهِ  : شِعر ناپسند و مذموم  إلقائی از شیطان،سُخنی که حقیقتی در آن نباشد.

 رعایت ترتیب بین سُنَّت ها مورد توجه می باشد

  اَللّٰهُ اَکبَر (اول) دعای إِستِفتاح دعای إِستِعاذِه  سوره حمد

اگرشخصی نماز را شروع نماید ودعای إِستِعاذِه را بخواند، دیگر لازم نیست به عقب برگردد و دعای إِستِفتاح را بخواند و ترتیب بعد از آن عمل یعنی خواندن سوره حَمد را انجام می دهد.

در مورد اذکار و دعاهای موجود در نماز رعایت چند مورد قابل توجه می باشد.تمامی دعاهای موجود در نماز معمولاً آرام گفته می شوند و این مقدار  به اندازه ای است که حداقل خود شخص آنها را بشنود.

تلفظ کلمات نماز یا به صورت بسیار آرام مانند نجوا و پچ پچ نمودن و یا  با استفاده بیشتر از زبان می باشد که حالت استفاده از زبان قابلیت تولید صدای بیشتر و واضح تری دارد  و برای دیگران نیز قابل شنیدن تر می باشد.انتخاب روش تلفظ  کلمات به انتخاب نماز گزار و به موقعیت او بستگی دارد.

در نماز جماعت باید احترام عبادت دیگران را داشت و آرام تر نماز خواند .در مکان آرام و تنها که دیگر  ایجاد مزاحمت برای عبادت و آسایش دیگران در میان نمی باشد می توان نماز را صدای بلندتر خواند.