نماز مسافر - آموزش نماز در فقه امام شافعی رحمه الله(کتاب نماز متین 2)

[ نماز مسافر ]

      رسولُ اللّٰه (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلهِ وَ سَلَّمَ) هنگامی که از شهر مدینه خارج می شدند و به مسافرت می رفتند نمازهای 4 رکعتی را 2 رکعتی می خواندند، به این سُنَّت کوتاه نمودن یا  قَصر نمودن نماز می گویند.

در سفر می توان نمازهای قَصر شده را در وقت خودشان خواند و یا با توجه به شرایط موجود در سفر و رفع مشقت نمازها را نیز جَمع نمود،یعنی نماز ظهر  را 2 رکعت و نماز عصر  را   2 رکعت با هم و نماز مغرب را 3  رکعت و نماز عشاء را در 2 رکعت به قَصر و جَمع خواند.

مقدار مسافتی که در آن نماز های 4 رکعتی کوتاه می شوند 16 فَرسخ معادل تقریباً 85 کیلومتر به بالا و یا اینکه مسافتی که شخص با خروج از شهر به عنوان مسافر شناخته شود و در عرف به آن سفر گفته شود.)

                                          نماز خواندن در کِشتی :در صورت مشخص بودن جهت قبله

                                                      و توانایی در ایستادن به صورت ایستاده و رو به قبله خوانده می شود،

                                                در غیر این صورت ،نشسته و در هر حالت ممکنه خوانده می شود.

نماز خواندن در هواپیما: نماز در  هواپیما  بر روی صندلی

و به صورت نشسته خوانده می شود.

نماز خواندن در قطار و اتوبوس: نماز در  قطار و اتوبوس  بر روی صندلی و به صورت نشسته خوانده می شود.

اگر زمان سفر  با یکی از نمازها تداخل پیدا نماید می توان نماز را به جمع در منزل و یا مقصد خواند. برای اتوبوس اگر مسیر طولانی باشد و امکان توقف بین جاده ای کوتاه مقدور باشد در  توقف نماز اصلی را  خوانده  و نماز سُنَّت را در اتوبوس می خوانیم. در هنگام مسافرت با وسیله شخصی باید شرایط خواندن نماز در مسیر را برنامه ریزی نمود.اگر شخصی در مسافرت در نماز جماعت شرکت نماید باید نماز را کامل بخواند.مدت زمانی که نماز در سفر به صورت شکسته خوانده می شود  1 روز تا 18 روز می باشد.